Dzień dobry!

Jak w liście do uosobionego Lata użyć konstrukcji: „Dziękuję Ci Lato, że…”. Temat zadania i podana konstrukcja jest w jednym z podręczników dla III klasy SP. Dla córki Lato to Pani Lato, więc napisała: „Dziękuję Ci Lato, że byłaś…”. Ostatecznie wybrałyśmy formę: „Dziękuję Ci Lato, żeś było itd…”. Czy możliwa jest konstrukcja: „Dziękuję Ci Lato, że byłoś…”?

Pozdrawiam i mam nadzieję na rychłą odpowiedź.

Agnieszka

Czy wyraz dość to przysłówek?

Co właściwie znaczy słowo "przedmiot"?

Według mojej intuicji przedmiotem jest np. latarnia w Kijowie lub mój komputer, ale nie miasto Kijów, osoba ani krajobraz.

Jednak słownik (https://sjp.pwn.pl/sjp/przedmiot;2509881.html) definiuje „przedmiot” jako „rzecz, materialny element świata”, a pod tę definicję podpadnie nie tylko miasto, osoba i krajobraz, ale nawet planeta Jowisz.

Czy moje intuicje są niepoprawne? Nie wydaje mi się, bym był w nich odosobniony.

1. W Słowniku interpunkcyjnym J. Podrackiego i A. Gałązki znalazłem zdania: „Idzie diabli wiedzą dokąd”, „A z nami, diabeł jeden wie, co będzie” (s. 131). Jeśli dobrze zrozumiałem, autorzy traktują drugie zdanie jako zdanie złożone. Czy możliwe byłoby usunięcie przecinków w drugim zdaniu lubi wstawienie ich w pierwszym?
2. Gdy autorzy mówią o swoim podręczniku, zawsze nazywają go Słowniczek (z dużej litery), a przecież na okładce widnieje Słownik. Czy taka praktyka jest prawidłowa?

Tynf to dawna polska moneta, której nazwa pochodzi od nazwiska mincerza – Andrzeja Tymfa. Słownik PWN uwzględnia co prawda obie wersje – tynf oraz tymf. Szybkie badanie pokazuje jednak, że tynf występuje parokrotnie częściej. Skąd wzięło się to N w nazwie monety? Czy nie powinniśmy raczej mówić dobry żart tymfa wart?

Szanowni Państwo,

w dziale „Nieruchomości” pewnego portalu natknąłem się na ogłoszenie o treści: Pół bliźniaka sprzedam. Bliźniaki powinny być dwa, więc co tak naprawdę jest do kupienia – cały jeden segment tzw. domu bliźniaczego czy połowa takiego segmentu (np. sam parter albo samo piętro)? Nie jestem osobiście zainteresowany transakcją, ale szukam logiki w przytoczonym sformułowaniu. 

Z poważaniem Jacek

Znana jest mi reguła pomijania przecinków w sytuacji zbiegu spójników lub zaimków. Mam jednak kłopot z umieszczaniem przecinka w zwrotach rozpoczynających się od: po tym(,) co, np. Po tym(,) co zrobił, musiał wyjść.
Jakie jest uzasadnienie dla (nie)stawiania przecinka w takim miejscu?

Bardzo proszę o pomoc w rozwiązaniu problemu. Chciałabym się dowiedzieć, jak powinno się mówić poprawnie: w związku z czym czy może w związku z tym?

Kochana poradnio, chciałbym zapytać, skąd pochodzi zwrot niech ci będzie.

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Szanowni Państwo,
czy podane zdanie jest zdaniem pojedynczym? Wg mnie można znaleźć w nim tylko jedno orzeczenie: liczy się. Chyba że można by uznać, że trudniej jest częścią orzeczenia imiennego. Bardzo proszę o wyjaśnienie wątpliwości.

W mowie ojczystej trudniej o kontrolę nad tekstem niż w piśmie, a w potocznym języku mówionym bardziej liczy się spontaniczność niż staranność.

Z poważaniem
Monika